Σε μια τελευταία μας συζήτηση στο live chat του hashimoto.gr εγέρθηκε το ερώτημα γιατί να λαχταράμε κάποιες τροφές περισσότερο από άλλες.
Πολλά άτομα νιώθουν να τους «τραβάνε» οι γλυκές τροφές, ενώ άλλα άτομα νιώθουν να λαχταρούν περισσότερο αλμυρά φαγητά.
Αρχικά ας δούμε πως δημιουργείται αυτή η έντονη επιθυμία για φαγητό και άμεση λαχτάρα για συγκεκριμένες τροφές.
Ακολουθούν κάποιες κωμικοτραγικές φράσεις, που ίσως ακούσαμε και ακούμε ως ασθενείς με αυτοάνοσα.
Το άρθρο αυτό μπορεί να φανεί επίσης χρήσιμο σε άτομα, τα οποία θέλουν να βοηθήσουν ασθενείς με αυτοάνοσα, δεν γνωρίζουν όμως τι θα ήταν σοφό να αποφύγουν.
Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να καταλάβει την φράση αυτή κάπως έτσι: «Δε μπορώ να καταλάβω γιατί υπερβάλεις. Μήπως ήθελες να αράξεις σπίτι και πήρες αναρρωτική άδεια;»
Είναι αλήθεια ότι δεν μας φαίνεται η ασθένεια μας, επειδή βρίσκετε βαθιά μέσα μας και δεν την βλέπει κανείς. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε λιγότερο άρρωστοι και δικαιούμαστε τακτικά αναρρωτική άδεια. Βέβαια τι κατάσταση τη δυσκολεύει και μας κακοφαίνεται πολύ όταν πρέπει να απολογηθούμε για την ασθένεια μας.
Ο ορισμός “έφηβη” συχνά δικαιολογούσε την συμπεριφορά μου και τα διάφορα εξωτερικά συμπτώματα που είχα.
Βρισκόμενη στην ηλικία των 14 άρχισε το στάδιο της καταθλιπτικής διάθεσης με έντονα την σκέψη αυτοκτονίας αλλά και την προσπάθεια για την πραγματοποίηση της. Κράτησε για αρκετό χρονικό διάστημα εμφανίζοντας και άλλα συμπτώματα όπως ξηροδερμία και έντονη τριχόπτωση. Η δικαιολογία πάντα ήταν η έλλειψη σιδήρου που είχα. Όμως δεν σταμάτησε εκεί. Άρχισε να με ενοχλεί στην άθληση μου με το αίσθημα παλμών όπου με ανάγκασε να την σταματήσω. Η κόπωση από όλο αυτό μου έβγαινε σε υπνιλία. Υπήρχαν και υπάρχουν μέρες που κλείνω πάνω από 16 ώρες ύπνου.
Έτσι ήρθαν και τα κιλά. Είμαι άτομο που με ένα γεύμα αντέχω όλη την μέρα και πάντα βρισκόμουν σε 
φυσιολογικό βάρος για το ύψος μου και την ηλικία. Ώσπου το περσινό καλοκαίρι πήρα 13 κιλά χωρίς να έχω αλλάξει κάτι στην διατροφή μου. Από 59 κιλά βρέθηκα να ζυγίζω 72. Φρίκαρα! Τεράστιες προσπάθειες με δίαιτες και γυμναστική που δεν κατάφεραν τίποτα περισσότερο από το να με εξαντλήσουν περισσότερο. Βρέθηκα σε τόσο απεγνωσμένη κατάσταση που έγινα βουλιμική. Ακόμα και ένα τσάι να είχα πιει θα πήγαινα στο μπάνιο ώστε να το κάνω εμετό.
Σε απεγνωσμένη κατάσταση και οι γονείς μου με τρέχαν σε ψυχολόγους και οι ψυχολόγοι σε ψυχίατρους. Κάπως έτσι πέρασαν δύο χρόνια και έφτασα στην ηλικία των 16 όπου διαγνώστηκα με Hashimoto.
Μη γνωρίζοντας τι είναι ανακουφίστηκα που έλυσε το ¨γιατί¨ σε όλα αυτά που πέρασα-περνάω. Κοντέυοντας 17 έχω καταφέρει να είμαι 63 κιλά χωρίς να παραιτούμαι από τις προσπάθειες να φτάσω τον στόχο μου αλλά το κυριότερο έχω καταφέρει να βελτιώσω την ψυχολογία μου. Ήμουν μια καταθλιπτική έφηβη και ξαφνικά έγινα μια κοπέλα με στόχο την Ιατρική και όνειρα που σιγά σιγά πραγματοποιώ.
Όλα αυτά τα χρόνια επισκέφτηκα πολλούς γιατρούς …μα τον τελευταίο χρόνο επισκέφτηκα τον “σωστό” γιατρό. Με την ενημέρωση και με τέτοιες ιστοσελίδες όπως η δική σας βοηθήθηκα αρκετά!
Περισσότερες πληροφορίες για νεαρούς και παιδιά στα παρακάτω άρθρα:
Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο στα παιδιά και τους εφήβους
Δυσλειτουργίες του θυρεοειδή … παιδεύουσι τέκνα
Θυρεοειδής και παιδιά
[…] functionalmedsystem, hashimoto, drtsoukalas, (...)
[…] Με πληροφορίες απο hashimoto.gr (...)
[…] Πολλά άτομα με (...)