«Έχω παρατηρήσει ότι ακόμα και σε ένα ελαφρύ σκούντημα κάνω αμέσως μελανιές! Μονίμως έχω μελανιές παντού, χωρίς να θυμάμαι καν, που μπορεί να χτύπησα. Μπορεί να σχετίζονται αυτές οι μελανιές με την δυσλειτουργία του θυρεοειδούς;» -Μάρθα

Τις μελανιές  ή αλλιώς τους μώλωπες τους γνωρίζουμε σίγουρα από το άθλημα της πυγμαχίας, όπου οι συμμετέχοντες με τις γροθιές τους προκαλούν τραυματισμούς και μώλωπες στον αντίπαλο.

Στην καθημερινότητα γνωρίζουμε τις μελανιές από τραυματισμούς π.χ. κάποια πτώση, σύγκρουση ή ένα χτύπημα.

Πώς δημιουργείται μια μελανιά;

Όταν χτυπάμε “σπάνε” στο σημείο αυτό ο συνδετικός ιστός και τα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται κάτω από το δέρμα μας. Έτσι μαζεύεται αίμα κάτω από το δέρμα και δημιουργείται η μελανιά. Αρχικά αυτή η περιοχή γίνεται κόκκινη και μετά περνάει από διάφορα στάδια, αλλάζοντας χρώματα από μωβ, μπλε μέχρι κίτρινο και πράσινο. Όσο περνάνε οι ημέρες το χρώμα γίνεται πιο ανοικτό και ο πόνος υποχωρεί.

Μια μελανιά συχνά δεν είναι κάτι το ανησυχητικό και περνάει μετά από λίγες μέρες, όταν  όμως ένα άτομο έχει την τάση να εμφανίζει πολύ συχνά μώλωπες μπορεί να είναι μια ένδειξη πως ευθύνονται και άλλοι παράγοντες μεταξύ των οποίων η έλλειψη βιταμινών (Β12, C, K και φολικό οξύ) καιο σακχαρώδης διαβήτης. Ίσως να πρόκειται όμως και για ένα σημάδι δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα.

Μια δυσλειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί να έχει πολλά και ποικίλα συμπτώματα.
Μάλιστα όταν αυτή η δυσλειτουργία προέρχεται από αυτοάνοσο νόσημα τότε τα συμπτώματα μπορεί να δυσκολέψουν πολύ τη σωστή διάγνωση.

(Αυτοάνοσος) Υπερθυρεοειδισμός:  Μια υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα τροφοδοτεί τον οργανισμό με υπερβολικές ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών. Η επιδερμίδα συχνά αιματώνεται υπερβολικά. Συχνά είναι κόκκινη,  ερεθισμένη και εκκρίνει πολύ ιδρώτα. Ένας υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει μεταξύ άλλων μια τάση για μώλωπες, ιδιαίτερα στους μηρούς.

(Αυτοάνοσος) Υποθυρεοειδισμός:  Καθώς ο οργανισμός δεν καλύπτεται επαρκώς με θυρεοειδικές ορμόνες η επιδερμίδα του ασθενή συχνά είναι ξηρή, αφυδατωμένη και «τραβάει».  Ιδιαίτερα τα άτομα με υποθυρεοειδισμό μπορεί εύκολα να εμφανίσουν μώλωπες.

(Περισσότερες πληροφορίες για τα συμπτώματα τον αυτοάνοσο υποθυρεοειδισμό δείτε εδώ, για τον αυτοάνοσο  υπερθυρεοειδισμό δείτε εδώ)

Οι μελανιές λοιπόν φαίνεται να είναι μεταξύ των συχνών συμπτωμάτων του υπερ- και του υποθυρεοειδισμού.

Τι μπορεί να γίνει;

Τα συμπτώματα των δυο αυτών δυσλειτουργιών συχνά φαίνεται να υποχωρούν μετά από την ορθή ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών.

Στον υποθυρεοειδισμό αυτό γίνεται με τη χορήγηση θυροξίνης σε μορφή χαπιού. Αντίστοιχα σε μια υπερλειτουργία του θυρεοειδή χορηγούνται κατασταλτικά φάρμακα, τα οποία μειώνουν την λειτουργία του θυρεοειδούς και κατά συνέπεια την υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.

Όταν μια δυσλειτουργία του θυρεοειδή μένει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διάγνωση και αγωγή μπορεί να υπάρξουν σοβαρά επακόλουθα. Μεταξύ άλλων αυξάνονται οι πιθανότητες για εμφάνιση θρόμβωσης ή οιδήματος (μυξοίδημα, λεμφοίδημα).

Αν λοιπόν υπάρχει η υποψία για κάποια δυσλειτουργία του θυρεοειδούς ή αν παρατηρείτε μελανιές (μώλωπες) χωρίς εμφανή αιτία, θα ήταν σοφό να επισκεφτείτε άμεσα το γιατρό σας.

Άρθρο Ανθή Αντωνίου, hashimotaki

Κάποιες πληροφορίες απο forum-schilddruese.de,  schilddruesenguide.de