Υπό φυσιολογικές συνθήκες, μας «επισκέπτεται» μια φορά τον μήνα και οι περισσότερες γυναίκες τη θεωρούν μάλλον ενοχλητική και περιμένουν τη στιγμή που θα τελειώσει – η περίοδος.
Ωστόσο η περίοδος, πέραν του ότι είναι άκρως απαραίτητη για την σωστή λειτουργία του γυναικείου κύκλου, μαρτυρεί και πολλά για την υγεία ολόκληρου του οργανισμού.
Σε έρευνα που παρουσιάστηκε σε πρόσφατο διεθνές συνέδριο Δερματολογίας ερευνητές αξιολόγησαν τον ρόλο της λειτουργίας του θυρεοειδούς σε νεαρές γυναίκες με ακμή.
Οι ερευνητές προσδιόρισαν τις ορμόνες του θυρεοειδούς και τον τίτλο των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε σε όλες ένα υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς ενώ προσδιορίστηκαν και τα επίπεδα της κορτιζόλης.
Οι ενήλικες γυναίκες με ακμή είχαν αυξημένο σχετικό κίνδυνο εμφάνισης υψηλών επιπέδων αντι-TG – αντισωμάτων (25,2%), όπως αυτά που βρίσκονται στη θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο, σε σύγκριση με τις υγιείς γυναίκες (8,3%) που εξετάστηκαν συγκριτικά.
Δε βρέθηκαν όμως σημαντικές διαφορές στα υπερηχογραφικά ευρήματα ούτε και στις υπόλοιπες εργαστηριακές εξετάσεις του θυρεοειδούς (TSH, T3, T4, αντι -TPO- αντισώματα).
Παράλληλα στις ασθενείς με ακμή παρατηρήθηκαν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης.
Το άγχος φαίνεται να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της ακμής, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι ερευνητές τόνισαν συμπερασματικά ότι η θυρεοειδική αυτοανοσία μπορεί να είναι πιο συχνή σε ενήλικες ασθενείς με ακμή και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν εξετάζονται οι γυναίκες με ακμή μετά την εφηβεία.
Λόγω της στενής σχέσης του θυρεοειδούς τόσο με τη λειτουργία των ωοθηκών όσο και των επινεφριδίων, δεν είναι απίθανο επίσης μια δυσλειτουργία του θυρεοειδούς να εκδηλωθεί και με φαινόμενα ακμής.
Την υπόθεση αυτή ενισχύει και μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Thyroid Research το 2011.
Σκοπός της μελέτης μας ήταν η αξιολόγηση της επιρροής της θυρεοειδικής ορμόνης Τ3 (τριιωδοθυρονίνης) στην υπερανδρογοναιμία των γυναικών, που όπως είναι γνωστό προκαλεί πολύ συχνά την εμφάνιση ακμής.
Μετά από ημερήσια χορήγηση πολύ μικρής ποσότητας Τ3 για 6 μήνες σημάδια της υπερανδρογοναιμίας, όπως η υπερτρίχωση και η ακμή, υποχώρησαν σημαντικά λόγω της αύξησης του επιπέδου τριιωδοθυρονίνης στο αίμα.
Το αποτέλεσμα αυτό μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι να εξασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία του θυρεοειδούς στις ασθενείς με ακμή.
Περισσότερα για τις δερματικές εκδηλώσεις των νόσων του θυρεοειδούς μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Όταν ένα μόνο οζίδιο στον αδένα παράγει μεγάλη ποσότητα ορμονών στο θυρεοειδή, το οζίδιο αυτό ονομάζεται τοξικό αδένωμα του θυρεοειδούς. Εάν υπάρχουν πολλά οζίδια που προκαλούν τον υπερθυρεοειδισμό, χρησιμοποιείται ο όρος τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη.
Τα συμπτώματα ενός τοξικού όζου είναι στην ουσία αυτά του υπερθυρεοειδισμού,δηλαδή της υπερλειτουργίας του θυρεοειδούς και περιλαμβάνουν:
Πόσο συχνή είναι η διάγνωση ενός τοξικού αδενώματος;
Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι γενικότερα πολύ πιο συχνές στις γυναίκες από ό, τι στους άνδρες και οι περιπτώσεις των τοξικών όζων του θυρεοειδούς αντιπροσωπεύουν το 3-5% των ασθενών με υπερθυρεοειδισμό.
Οι τοξικοί όζοι αναπτύσσονται πιο συχνά στους ηλικιωμένους ανθρώπους.
Η διάγνωση είναι πολύ παρόμοια με εκείνη του υπερθυρεοειδισμού και απαιτεί μια εξέταση αίματος για να διαγνωστεί η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς καθώς και ένα υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς για να αξιολογηθεί ο όζος.
Συχνά είναι απαραίτητο, για τη διαφοροποίηση των όζων, να πραγματοποιηθεί ένα σπινθηρογράφημα. Στην περίπτωση ενός τοξικού όζου, παρατηρείται σε αυτό μία περιοχή αυξημένης πρόσληψης ιωδίου, με το υπόλοιπο του αδένα να καταστέλλεται. Τότε μιλάμε για ένα θερμό θυρεοειδικό όζο.
Υπάρχουν τρεις βασικές θεραπευτικές επιλογές:
1. Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο θεωρείται η πιο αποτελεσματική θεραπεία για να θεραπεύσει ένα τοξικό οζίδιο. Το ιώδιο χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον από το θυρεοειδή αδένα, έτσι ώστε όλη η ποσότητα που χορηγείται να συγκεντρώνεται στον αδένα και να προκαλεί τη σταδιακή καταστροφή του. Το ιώδιο δεν επηρεάζει κανένα άλλο μέρος του σώματος και είναι μια σχετικά ασφαλής θεραπεία.
2. Χειρουργική επέμβαση στο θυρεοειδή μπορεί να πραγματοποιηθεί για να αφαιρεθούν τα οζίδια που παράγουν μεγάλη ποσότητα ορμονών. Αν οι όζοι είναι μεγάλοι και ο θυρεοειδής διογκωμένος, η χειρουργική επέμβαση θα αντιμετωπίσει και τα συμπτώματα της βρογχοκήλης, όπως η δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση. Αν πραγματοποιηθεί ολική αφαίρεση του αδένα θα πρέπει να χορηγείται θυροξίνη για την αντικατάσταση των ορμονών. Η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως πολύ αποτελεσματική, αλλά σε ένα μικρό αριθμό ασθενών τα οζίδια επανεμφανίζονται.
3. Φαρμακευτική αγωγή: αντιθυρεοειδικά φάρμακα, όπως η καρβιμαζόλη και η μεθιμαζόλη χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού, αλλά αυτά δεν αποτελούν μια αποτελεσματική και οριστική θεραπεία και αν η λήψη τους διακοπεί, ο ασθενής θα επιστρέψει συνήθως στην κατάσταση του υπερθυρεοειδισμού.
Κάποιοι ασθενείς βιώνουν ένα αίσθημα πόνου ή δυσφορία στο μπροστινό μέρος του λαιμού μετά από τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί επίσης να προκαλέσει υποθυρεοειδισμό.
Είναι επίσης σημαντικό για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο να μένουν μακριά από παιδιά και έγκυες γυναίκες για τρεις εβδομάδες, για να αποφεύγεται η έκθεσή αυτών στην ακτινοβολία. Μια εγκυμοσύνη θα πρέπει να αποφεύγεται για διάστημα έως έξι μήνες μετά τη θεραπεία. Περισσότερα για τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο θα βρείτε εδώ.
Για τις επιπλοκές της χειρουργικής επέμβασης στο θυρεοειδή διαβάστε και εδώ.
Στην περίπτωση λήψης καρβιμαζόλης θα πρέπει να εξετάζεται συχνά η ηπατική λειτουργία και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων γιατί τόσο η ηπατοτοξικότητα όσο και η καταστολή του μυελού θεωρούνται γνωστές παρενέργειες του φαρμάκου.
Σχετικά άρθρα:
Ο υπερθυρεοειδισμός, τα συμπτώματά του και τι τον προκαλεί
Η νόσος Graves, τι είναι ακριβώς;
[…] functionalmedsystem, hashimoto, drtsoukalas, (...)
[…] Με πληροφορίες απο hashimoto.gr (...)
[…] Πολλά άτομα με (...)