Η υποξεία θυρεοειδίτιδα (κοκκιωματώδης ή γιγαντοκυτταρική ή θυρεοειδίτιδα De Quervain) είναι μια φλεγμονώδης πάθηση του θυρεοειδούς αδένα, πιθανότατα ιογενούς αιτιολογίας που εμφανίζεται συνήθως λίγες εβδομάδες μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Αποτελεί το 5% των κλινικών θυρεοειδικών διαταραχών και αφορά κυρίως γυναίκες, οι οποίες προσβάλλονται έως και τρεις φορές συχνότερα από τους άνδρες, συχνότερα σε ηλικίες 30-50 ετών. Διαβάστε περισσότερα εδώ Υποξεία θυρεοειδίτιδα: συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία
Ετικέτα: Θυρεοειδής
“H εμπειρία μου με την επέμβαση στο θυρεοειδή”
“Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να μοιραστώ την εμπειρία μου με το θυρεοειδή… Πέρασα και εγώ πρόβλημα με το συγκεκριμένο αδένα.
Έτος 2008: Πάντα ήμουν αδύνατη σε νορμάλ κιλά ανάλογα με την ηλικία και το ύψος μου…
Τελείωσα τη Β’ Λυκείου,το καλοκαίρι έκανα τις διακοπές μου και λίγο πριν αρχίσει η νέα σχολική χρονιά,άρχισα να παίρνω κιλά, στην αρχή σιγά σιγά και μετά πολύ απότομα…μέσα σε διάστημα 2 περίπου μηνών είχα πάρει 30 ολόκληρα κιλά.
Στην αρχή δε δώσαμε πολύ σημασία, θεωρήσαμε και εγώ και οι γονείς μου ότι είναι κιλά της εφηβείας.
Δε μπορούσαμε να ξέρουμε ότι δεν ήταν αυτή η αιτία. Μια μέρα η μητέρα μου, ενώ ήταν στο σπίτι, παρακολουθούσε μια εκπομπή όπου το θέμα της ήταν ο θυροειδής αδένας και πώς αυτή μπορεί να επηρεάσει τις γυναίκες (κυρίως)… εκείνη τη στιγμή της μπαίνουν υποψίες πως και το δικό μου πρόβλημα με τα κιλά οφείλεται στο θυρεοειδή… και πράγματι δεν έπεσε έξω.
Κάναμε τις απαραίτητες εξετάσεις και μου διέγνωσαν ψυχρούς όζους και βρογχοκήλη στο θυρεοειδή.
Το 2009 και αφού διαγνώστηκα με το παραπάνω πρόβλημα άρχισα να κάνω περαιτέρω εξετάσεις για να δω πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί. Φυσικά είχα σχεδόν όλα τα συμπτώματα… η περίοδος των Πανελλαδικών εξετάσεων συνέπεσε με την περίοδο που υποβαλλόμουν σε ιατρικές εξετάσεις για το πρόβλημα που είχα. Τελικά,έπρεπε να γίνει χειρουργική επέμβαση ώστε να απαλλαγώ μια και καλή από το πρόβλημα του θυρεοειδή.
Πήγα τις διακοπές μου και μία εβδομάδα μετά την επιστροφή μου προγραμμάτισα ραντεβού για να κάνω το 1ο χειρουργείο (επακολούθησε και 2ο).
Όλα πήγαν καλά-όπως μας είπε ο χειρούργος, ο γενικός χειρούργος στον οποίο με έστειλαν υποτίθεται συστημένη…ο γιατρός όμως αυτός δεν έκανε σωστά την επέμβαση… μετά από 3 μήνες και αφού είχα τελειώσει τη θεραπεία με το ραδιενεργό ιώδιο,έκανα σπινθηρογράφημα, όπου εκεί φάνηκε μια “περίεργη” σκιά.
Πράγμα που σήμαινε,όπως μου είπε λίγες μέρες η ενδοκρινολόγος που με παρακολουθεί μέχρι και σήμερα,πως πιθανότατα να πρέπει να υποβληθώ κ σε δεύτερο χειρουργείο. Έκανα αξονική τομογραφία για να βεβαιωθεί και αυτή κι εγώ και φάνηκε πως είχα κάποιους διογκωμένους λεμφαδένες που δεν αφαιρέθηκαν στην πρώτη επέμβαση.
Η ενδοκρινολόγος μου μόλις τα είδε μου προγραμμάτισε κατευθείαν δεύτερο χειρουργείο,αυτή τη φορά σε έμπειρο χειρούργο που εξειδικεύεται σε ενδοκρινείς αδένες… υποβλήθηκα και πάλι σε χειρουργική επέμβαση, πολύωρη αυτή τη φορά…
Και πράγματι η δεύτερη-και τελευταία ευτυχώς- χειρουργική επέμβαση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία το ίδιο και η θεραπεία με ιώδιο,η οποία κράτησε λίγες ημέρες. Οι γονείς μου όλο το διάστημα της περιπέτειάς μου δεν έφυγαν στιγμή από δίπλα μου…με στήριξαν κυρίως ψυχολογικά, γιατί αυτό χρειαζόμουν. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα κ πριν προλάβω να τα συνειδητοποιήσω…και ήμουν μόλις 18 ετών…
Όλον αυτόν τον καιρό από τότε που ξεκίνησε το πρόβλημα μέχρι κ τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές είχα κ έχω πάρα πολύ καλή ψυχολογία. Γιατί η καλή ψυχολογία είναι το παν σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό με βοήθησε κ έγινα γρήγορα καλά…
Μετά από τέτοια περιπέτεια είδα τη ζωή διαφορετικά, φιλοσόφησα κάποια πράγματα και κατάλαβα πως δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε για πράγματα που μπορούν να διορθωθούν… η υγεία μας είναι το παν κ πρέπει να την προσέχουμε πολύ.
Ότι με πείραζε και με είχε στεναχωρήσει πριν μου παρουσιαστεί το πρόβλημα τα άφησα πίσω μου… τώρα πια το μόνο που με νοιάζει είναι να έχω την υγεία μου που είναι το πολυτιμότερο αγαθό…
Γι’αυτό μην αφήνετε τίποτα και κανέναν να σας βλάπτει και να μη σας παίρνει από κάτω… προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζονται να τα βλέπετε με θετική ματιά.
Όλα μπορούν να πάνε καλά και θα πάνε αν έχετε θετική σκέψη κ κύριο και βασικότερο καλή ψυχολογία.
Ελπίζω και εγώ με τη σειρά μου να βοήθησα έστω κ λίγο όποιον/α αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα.”
Μ.
Μην ξεχνάς…
Αν έχεις δει τη ζωή σου να αλλάζει γιατί ο θυρεοειδής σου δε λειτουργεί σωστά,
μοιράσου την εμπειρία σου και βοήθησε και άλλους να βρουν λύσεις και να βγουν από το αδιέξοδο.
Για παράδειγμα:
Πώς και πότε έμαθες ότι πάσχεις από μια θυρεοειδική νόσο;
Ποια συμπτώματα αντιμετώπισες και για πόσο καιρό;
Πόσο γρήγορα έγινε η διάγνωση;
Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να αισθανθείς καλύτερα;
Ακολούθησες, πέρα από τη συμβατική θεραπεία και κάποιες άλλες συμβουλές;
Τι άλλο σε βοήθησε;
Στείλτε μας τις δικές σας ιστορίες εδώ
http://hashimoto.gr/epikinonia/
και εμείς θα τις δημοσιεύσουμε, αν εσείς το θέλετε και ανώνυμα, στη στήλη μας
«Οι δικές σας ιστορίες»
Πώς το στρες επηρεάζει το θυρεοειδή
Η σύνδεση μεταξύ του χρόνιου στρες και της υγείας του θυρεοειδούς
Το στρες μπορεί να επιδεινώσει μια υποκείμενη πάθηση του θυρεοειδούς αδένα. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι στην οικογένειά σας υπάρχει ιστορικό υποθυρεοειδισμού. Σε συνθήκες πίεσης, το σώμα σας απελευθερώνει την ορμόνη κορτιζόλη. Πάρα πολλή κορτιζόλη μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών: Μπορεί να πιέσει το θυρεοειδή να εργαστεί σκληρότερα για να δημιουργήσει επαρκείς ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών.
Επίσης, όταν υπάρχει πολύ στρες, είστε πιο ευάλωτοι σε αυτοάνοσες καταστάσεις του θυρεοειδούς (π.χ. θυρεοειδίτιδα του Hashimoto). Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Thyroid διαπίστωσε ότι το άγχος είναι ένας από τους σημαντικότερους περιβαλλοντικούς παράγοντες για τη θυρεοειδική αυτοανοσία.
Ποια είναι τα σημάδια;
Εάν αισθάνεστε κουρασμένοι, βιώνετε αλλαγές στη διάθεση σας πολύ εύκολα και κερδίζετε βάρος σημαίνει ότι είστε στρεσαρισμένοι ή ότι έχετε υποθυρεοειδισμό; Τα παραπάνω είναι συμπτώματα τόσο του άγχους όσο και του υποθυρεοειδισμού! Και να γνωρίζετε ότι το ένα μπορεί να τροφοδοτήσει το άλλο: το στρες μπορεί να επιδεινώσει έναν υπάρχοντα υποθυρεοειδισμό και από την άλλη, μπορεί να αισθάνεστε αγχωμένοι λόγω της ύπαρξης του υποθυρεοειδισμού.
Οποιοδήποτε είδος στρες ωθεί τον εγκέφαλο να απελευθερώσει την CRH (ορμόνη απελευθέρωσης κορτικοτροπίνης). Αυτή η ορμόνη αφηγείται την υπόφυση να απελευθερώσει την ορμόνη ACTH, η οποία, με τη σειρά του, στέλνει ένα μήνυμα προς τα επινεφρίδια να παράξουν κορτιζόλη! Αλλά τόσο η κορτιζόλη όσο και η CRH μπορεί να αναστείλουν την TSH και τη μετατροπή της Τ4 σε Τ3, την πιο ενεργό ορμόνη του θυρεοειδούς.
Επειδή κάθε κύτταρο στο σώμα χρησιμοποιεί την τριιωδοθυρονίνη Τ3 για την υγιή λειτουργία, η μείωση στην Τ3 μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως: