Mια σειρά από παράγοντες φαίνεται να συμβάλλουν σε υψηλότερες από τις αναμενόμενες δοσολογικές απαιτήσεις σε θυροξίνη στους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο ενδοκρινολογικό περιοδικό Thyroid, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι περισσότεροι ασθενείς με υποθυρεοειδισμό, δε χρειάζονταν περισσότερο από την αναμενόμενη δόση της θυροξίνης, η οποία βασίζεται στο βάρος του ασθενούς.
Ωστόσο, οι πιθανοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να παρουσιάζονται υψηλότερες απαιτήσεις σε λεβοθυροξίνη σε άτομα που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό δεν είχαν ακόμη μελετηθεί.
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το Grampian Automated Follow-Up Register (GAFUR), ένα αρχείο ασθενών στο οποίο έχουν καταγραφεί περίπου 17.500 ασθενείς με υποθυρεοειδισμό.
Μια αναζήτηση στο μητρώο το 2008 έδειξε ότι 190 ασθενείς (1%) έπαιρναν πάνω από 225 μg θυροξίνης καθημερινά, ποσότητα περίπου διπλάσια από τις μέγιστες αναμενόμενες καθημερινές απαιτήσεις για ένα άτομο βάρους 80 kg!
Οι ερευνητές απέστειλαν ερωτηματολόγια σε 174 από τους 190 ασθενείς για να αξιολογήσουν την αιτία για την υψηλή δόση της θυροξίνης και να προσφέρουν εξετάσεις αίματος για αντισώματα κατά του ενδομυίου, κατά των τοιχωματικών κυττάρου του στομάχου (PCA) και της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPO) .
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μέση δόση θυροξίνης για τα άτομα αυτά ήταν 248 μg ημερησίως.
Σε 26 ασθενείς, τα φάρμακα που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν την απορρόφηση λεβοθυροξίνης ήταν η αιτία για την αυξημένη δοσολογία και 21 ασθενείς ανέφεραν ότι ο ενδοκρινολόγος τους είχε αυξήσει τη δόση γιατί δεν έπαιρναν το χάπι του θυρεοειδούς τακτικά.
Επτά είχαν θετικά αντισώματα κατά του ενδομυΐου κατά την αρχική εξέταση, τέσσερις από τους οποίους διαγνώστηκαν τελικά με κοιλιοκάκη.
27 ασθενείς είχαν θετικά αντισώματα κατά των τοιχωματικών κυττάρων (PCA), τα οποία συνδέονται με την αυτοάνοση γαστρίτιδα.
Η μελέτη αυτή μας υπενθυμίζει ότι στους ασθενείς που χρειάζονται περισσότερο θυροξίνη από το αναμενόμενο για να “ρυθμίσουν” το θυρεοειδή τους πρέπει να αποκλείεται η συνύπαρξη αυτοάνοσων -και μη- ασθενειών του στομάχου και του εντέρου, που μπορεί να οδηγούν σε μειωμένη πρόσληψη και μείωση της δραστικότητας του φαρμάκου.
Για τα φάρμακα που επίσης μπορεί να επηρεάσουν την απορρόφηση της θυροξίνης, με αποτέλεσμα να χρειάζεται μεγαλύτερη δόση για να επιτευχθεί το επιθυμητό κλινικό αποτέλεσμα διαβάστε εδώ.
Ευαγγελία Γιαζιτζόγλου MD
Ενδοκρινολογος Θεσσαλονικη
6 thoughts on “Τι επηρεάζει τη δόση της θυροξίνης;”