Πόσα καύσιμα απομένουν απομένουν στο ντεπόζιτο ενός αυτοκινήτου μπορούμε να το δούμε από την φωτεινή ένδειξη στο ταμπλό του. Με παρόμοιο τρόπο μπορούμε να δούμε το «ντεπόζιτο» των λιποκυττάρων με την βοήθεια της Λεπτίνης. Η Λεπτίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται μέσα στα λιποκύτταρα. Όταν η λήψη θερμίδων μειώνεται απότομα και δραστικά, μειώνεται και η παραγωγή λεπτίνης.  Αυτό συχνά οδηγεί σε δυσάρεστα επακόλουθα…

Πως λειτουργεί η λεπτίνη;

Βασικά είναι απλό: όσο πιο γεμάτα είναι τα λιποκύτταρα μας, τόσο περισσότερη λεπτίνη παράγουν και εκκρίνουν στον σώμα.  Οι υποδοχείς λεπτίνης (οι «αισθητήρες του εγκεφάλου σαν να λέγαμε) αντιλαμβάνονται τα επίπεδα λεπτίνης στο σώμα και αναλόγως κινούν τον μεταβολισμό:

πολύ αποθηκευμένο λίπος  -> περισσότερο λεπτίνη -> ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ότι ο οργανισμός δεν κινδυνεύει από έλλειψη τροφής.

Γι αυτό  ξοδεύει  τις θερμίδες που λαμβάνει   ασύστολα π.χ. παράγοντας  περισσότερη θερμότητα. Έτσι εξηγείται το ότι όταν «κουρνιάσει» ένα παχύ στρώμα λίπους στην περιφέρεια δεν μπορεί να «χαθεί» εύκολα.

Πολλά άτομα αποφασίζουν γι αυτό τον λόγο να ξεκινήσουν μια διατροφή αυστηρή, περιορίζοντας τις θερμίδες.  Αυτό ωστόσο έχει ως επακόλουθο να μειώνεται δραστικά η ορμόνη λεπτίνη στα λιποκύτταρα. Καθώς φτάνει λιγότερη λεπτίνη στον εγκέφαλο αυτός φοβάται πως θα φτάσει το σώμα μας σε πείνα , κάτι που φέρνει νευρικότητα. Δεν μπορεί βεβαίως να αντιληφτεί ότι δεν ξέσπασε πείνα στην χώρα μας και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να πάμε στο ψυγείο γεμίζοντας την κοιλίτσα μας. Πως αντιδρά λοιπόν ο εγκέφαλος; Περιορίζει τις καύσεις. Ιδιαίτερα στα μικρά αγγεία μας στέλνει πιο κρύο αίμα, δλδ κάτω από 37° κελσίου και έτσι τα χέρια και τα πόδια μας κρυώνουν. Ο ιστός του σώματος μας γίνεται πιο πλαδαρός.

Συνεχίζοντας να στερούμε το σώμα μας θερμίδες για να πιέσουμε ακόμα πιο έντονα το λίπος να βγει από τα λιποκύτταρα μας, συχνά καταλήγουμε σε ακραιότητες. Τρώγοντας τρείς ντομάτες και μισό αγγούρι. Το σώμα αρχίζει από την στέρηση τώρα να «κραυγάζει» για θερμίδες κάνοντας μας να λιγουρευόμαστε πίτσες, μακαρονάδες και πάστες.

Σίγουρα μια διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες είναι εν μέρει καλή, καθώς αναγκάζει το σώμα να καίει  αποθηκευμένο λίπος που υπάρχει στα λιποκύτταρα. Ωστόσο μια διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες και λίπος, μπορεί να φέρει τις προαναφερθέντες αντιδράσεις από το σώμα μας.

Μια καλή λύση

Για να καθησυχάσουμε τον οργανισμό μας μπορούμε κάνουμε ένα μικρό κόλπο το οποίο θα καθησυχάσει τον οργανισμό μας και θα τον κάνει να ξεπεράσει τα αισθήματα στέρησης. Καθώς ακολουθούμε μια διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες μπορούμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να καθορίζουμε μια μέρα όπου θα «επιτρέπουμε» στον εαυτό μας να φάει όσους υδατάνθρακες θέλει. Πατάτες, μακαρόνια, ψωμιά, ακόμα και κάτι γλυκό επιτρέπεται. Στόχος είναι το σώμα μας σε τακτά διαστήματα να νιώθει ότι λαμβάνει υδατάνθρακες και δεν βρίσκεται σε κατάσταση λιμού. Έτσι θα μας «επιτρέπει» σταδιακά να αδειάζουμε τις αποθήκες του λίπους που έχουν συσσωρευτεί.

Έρευνες σοκ! Η Λεπτίνη αδυνατίζει μόνο τους λεπτούς ανθρώπους!

Η λεπτίνη διαχειρίζεται όπως προαναφέραμε το λίπος στα λιποκύτταρα. Όταν η λήψη μεγάλων ποσοτήτων τροφής μετριάζεται, η λεπτίνη βοηθάει το σώμα να λαμβάνει την ενέργεια του από το αποθηκευμένο λίπος που υπάρχει στα λιποκύτταρα.

Αυτό ωστόσο φαίνεται ότι λειτουργεί άψογα σε λεπτούς ανθρώπους και δυστυχώς όχι σε παχύσαρκους ανθρώπους. Όμως σε συνδυασμό με επαρκή σωματική άσκηση η ορμόνη αυτή φαίνεται πως δρα τόσο σε λεπτούς όσο και σε παχύσαρκους , όπως έδειξε το ακόλουθο πείραμα μιας ομάδας ερευνητών στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα σε αρουραίους:

Τα μισά πειραματόζωα ήταν μετρίου βάρους τα άλλα μισά ήταν παχύσαρκα και οι ερευνητές τα χώρισαν σε 3 ομάδες. Η πρώτη ομάδα τηρούσε ένα καθημερινό πρόγραμμα σωματικής άσκησης , η δεύτερη λάμβανε μόνο την ορμόνη λεπτίνη και η τρίτη ομάδα τηρούσε καθημερινό πρόγραμμα σωματικής άσκησης και παράλληλα λάμβανε την ορμόνη λεπτίνη.

Η διατροφή όλων των ομάδων ήταν υπερβολικά υψηλή σε θερμίδες.

Τα λεπτά τρωκτικά διατηρούσαν το αρχικό τους βάρος παρά την πλούσια σε θερμίδες διατροφή τους. Είτε ανήκαν στην ομάδα που λάμβανε λεπτίνη, είτε ασκούνταν μόνο. Ωστόσο ασκούνταν και πολύ περισσότερο από τους παχύσαρκους συντρόφους τους.

Το πρόγραμμα άσκησης των παχύσαρκων αρουραίων ήταν 6 με 8 φορές πιο ελαφρύ από αυτό των λεπτών αρουραίων. Ούτε η καθημερινή άσκηση, ούτε η λήψη λεπτίνης μπορούσαν να τα αποτρέψει από το να βάλουν πάρα πολύ βάρος. Μάλιστα  αυτά που πάχυναν περισσότερο ήταν τα τρωκτικά που λάμβαναν λεπτίνη.

Το συμπέρασμα του ερευνητή Philip Scarpace είναι: «Έως σήμερα γνωρίζαμε ότι η ορμόνη λεπτίνη βοηθάει στην μείωση και όχι στην αύξηση σωματικού βάρους. Οι αρουραίοι που λάμβαναν λεπτίνη και ασκούνταν επαρκώς διατήρησαν το σωματικό βάρος τους. Η σωματική άσκηση από μόνη της δεν βοηθούσε τα παχύσαρκα τρωκτικά να καταναλώσουν αρκετή ενέργεια, ώστε να κρατήσουν το σωματικό τους βάρος. Ωστόσο φαίνεται ότι η σωματική άσκηση επαναφέρει σε  λειτουργία την λεπτίνη. Αυτό μας δείχνει ότι αναλαμβάνοντας δράση μπορεί να αντιστραφεί η ανθεκτικότητα στην λεπτίνη.

Άθληση για την αύξηση επιρροής της λεπτίνης

Οι ερευνητές υποθέτουν βάση αυτού του πειράματος ότι η μέτρια σωματική άσκηση ξυπνάει τον μεταβολισμό και ανοίγει τον δρόμο και πάλι στο να στέλνει η λεπτίνη τα σωστά μηνύματα για καύσεις στον οργανισμό. Γι αυτό η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για την απώλεια βάρους.

Άρθρο Ανθή Αντωνίου, hashimotaki